توضیحات

کود هایپر 20-20-20 ایکس گرین

کود هایپر 20-20-20 ایکس گرین

کود کامل و تقویت کننده عمومی

همراه با عناصر ریز مغذی مانند آهن ,روی,منگنز

جهت جذب بهتر و راحتتر

جهت رفع کمبود تمامی نیازهای گیاهی به عناصر غذایی برای ابتدا تا انتهای فصل

جهت رشد رویشی زایشی و افزایش عملکرد کمی و کیفی

بصورت محلول پاشی و مصرف خاکی برای تمامی محصولات کشاورزی قابل استفاده می باشد

نحوه و مقدار مصرف کود هایپر 20-20-20:

باغات : 50 تا 200 گرم برای هر درخت ( آبیاری ),2 تا 4 کیلوگرم در هزار لیتر آب (محلول پاشی )

سبزی و صیفی :10 تا 15 کیلو گرم در هکتار ( آبیاری ) ,1 تا 3 کیلوگرم در هکتار ( محلول پاشی )

زراعی : 8 تا 12 کیلوگرم در هکتار ( آبیاری ) ,1 تا 2 کیلو گرم در هکتار ( محلول پاشی )

گلخانه :10 تا 15 کیلو گرم در هکتار (آبیاری ) ,1 تا 2 کیلوگرم در هکتار ( محلول پاشی )

ملاحضات اختصاصی کود  20-20-20:

قبل از اختلاط با سایر سموم و کود ها در سطح محدود آزمایش شود .

با ترکیبات کلسیمی مخلوط نشود .

نقش پتاسیم در گیاهان و در بررسی روابط بین خاک، گیاه و عناصر غذایی جزء مهمترین مسائل محسوب می­ شود.

خاک به طور طبیعی حاوی بسیاری از مواد غذایی مانند نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و بسیاری دیگر از عناصر غذایی هستند. این عنصر که متعلق به گروه اول جدول تناوبی می باشد،

درصد بزرگی از پوسته زمین ، مواد معدنی موجود در گیاه و در عین حال مواد غذایی خاک را تشکیل می­ دهد.

بعضی گیاهان تا حدود 8 درصد وزن خشک برگ، این عنصر را از خاک جذب می ­کنند

و این قابلیت جذب برای گیاه به طریق مختلف وابسته به ساختمان و تغییرات کانی­ های خاک است. در این مقاله به بررسی نقش پتاسیم در گیاهان و مهمترین فواید آن ، انواع کودهای پتاسه و روش مصرف آنها پرداخته شده است.

مقدار ، اشکال و نقش پتاسیم در خاک

خاک های معدنی حاوی 3 -04/0 درصد K می­ باشند.

میزان این عنصر خاک های کشاورزی در عمق ریشه گیاه عموماَ بین 10 تا 20 گرم درکیلوگرم است. حدود 90 تا 98 درصد در خاک به صورت معدنی در ساختارهای کریستالی موجود می باشد

بنابراین به طور مستقیم در دسترس جذب گیاه نیست. میزان قابل دسترس K تحت تأثیر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، متفاوت می­باشد.

کانی گلوکونیت یکی از منابع که حاوی 8 – 4 درصد K2O به عنوان منبع پتاسیم جهت تولید کود پتاس در سراسر جهان استفاده می­شود.

این عنصر در خاک با توجه به قابل دسترس بودن برای گیاه اغلب به چهار گروه طبقه بندی می­شود:

این تقسیم بندی بسته به نوع خاک و شرایط آب و هوای متفاوت می­ باشد